Ohartu zarete? Soziolinguistika urbanoa da jaiotzez: hirian jaio zen. William Labov-ek hizkuntzaren aldakortasuna eta horren motibazio soziala aztertu zituen, non eta New York hirian. Labov-ek hizkuntza baten aldaera bat edo beste bat hautatzean hiztunaren ezaugarriek zuten garrantzia aztertu zuen. Bere lan aipatuena 1966an argitaratu zuen, eta bertan /r/-ren ahoskerak New Yorken gizarte estratifikazioarekin zuen lotura aztertu zuen.

Zergatik hirian? Hiria laborategi egokia zelako. Hirietako komunitateen ezaugarriak mugikortasuna eta aldakortasuna ziren. Landa eremuan, ordea, komunitateak egonkorragoak dira. Urbanizazioak era guztietako eraldaketak ekarri ohi ditu: demografikoak, ekonomikoak, soziala, etnografikoak… eta -agidanez- baita linguistikoak ere. Hiria aztertzea garrantzizkoa zen hirian ukipen egoera askoz biziagoa eta konplexuagoa zelako.

Soziolinguistiko urbanoak, halere, inoiz ez du berezko onarpenik izan soziolinguistika teorikoaren esparruan. Ekarpen interesgarriak egin ditu, hala ere: lehen-lehenik soziolinguistika barazionistaren alorrean, baina baita gero arlo makrosoziologikoan ere.

Etorkizunean bada hirian zer ikertu. Euskaltzaindiaren iazko Jagon jardunaldietan (joan den asteko sarrera ikusi) Xabier Aierdik azpimarratu zuen hirian are nabariagoak direla euskararen aldeko eta kontrako sektore sozialak. Hortaz, hiria behatoki egokia da jarrerak eta jokabideak aztertzeko. Harek bost sektore deskribatzen ditu, bakoitzaren kapitala (kulturala, ekonomikoa eta soziala) euskararekiko distantzia gurutzatu ondoren:

Dena den, aniztasunaren eta multilinguismoaren inguruko gaiak izango dira, ziur aski, etorkizunean gure arreta gehien mereziko dutenak.

Baina horretaz hobe hurrengo batean hitz egitea.

Izan ongi!