Justizia Soziolinguistikoa (1)

Kirmen Uribe

Orain dela gutxi, elkarrizketa bat egin zioten Kirmen Uriberi “11 entzuteko” saioan. Gustatzen zait Kirmen Uribek gauzak nola azaltzen dituen: badu erradikaltasun puntu bat, baina formetan oso pertsona goxoa da eta poesia ukitu bat uzten du hitzartze bakoitzean. Geroko mahai-inguruan ere parte hartu zuen, euskararen egoera hizpide.

Kirmenek bi mugimentu edo bi sentimendu ikusten ditu, euskararen inguruan; biak elkarrekin txirikordatuak. Batetik garbi ikusten du euskararen “afera” eskubide kontua dela, eta eskubide zibilekin loturik dagoela. Euskararen alde egitea komunitate bat bizirik izateko eskubidea defendatzea da. Hortaz, hizkuntza indarberritzea beste eskubide eta beste borroka askorekin dago harremanetan: natura, queer, berdintasuna… Arlo horietan gertatzen den bezala, urratsak ematen direnean ere, ezin dugu pentsatu dena egina dagoenik. Adi egon beharra dago, guardian…

Bestetik, aldarrikatzen du euskaraz hitz egitea mundua hobetzeko modua dela: mundu jasangarriagoa, gustagarriagoa, dibertsoagoa eta koloretsuagoa izateko modua, alegia.

Programa osorik hemen: https://www.eitb.eus/eu/nahieran/saioak/11-entzuteko/2024-06-04/osoa/9067/233300/

Justizia soziala

Kirmenen diskurtsoan Kontseiluak planteatu izan dituen hainbat ideiaren zantzuak ikusi ditut. Izan ere, Kontseiluak adostasun berriak lantzeko beharra aldarrikatzen duenean, justizia sozialaren ideia erdigunera ekartzea planteatu izan du: “hizkuntzaren afera ez da euskaldunon kontua soilik, baizik eta hori gainditzen duen zerbait, demokraziarekin eta justizia sozialarekin lotuta dagoena.  Hizkuntzaren auzia auzi demokratikoa eta justizia sozialekoa da”.

Aroak ere –euskara indarberritzeko eta euskaldunok ahalduntzeko marko estrategikoak– euskara biziberritzeko prozesuak justizia soziala eta gizarte-inklusioa bilatu behar dituela dio. Are gehiago, planaren nahi estrategikoa da “euskal hiztun aktiboak eta ahaldunduak dituen komunitatea indartzea, gizarte ekitatibo eta justua eraikitzeko helburuz“.  Neurrietan ere horretaz dihardu, euskararen erakargarritasuna lantzea proposatzen duenean; euskara ekitatearekin, justizia sozialarekin, ekologiarekin, jasangarritasunarekin eta erresilientziarekin lotuz.

Ez dakit ideiak erabat berdinak ote diren, baina oso sintonia interesgarria ikusten diet. Noizbait entzun dut, kontsentsoak nahi direnean, kontzeptuak gehiegi ez zehaztea komeni dela. Ez dakit, bada! Zehaztu ahala, joango gara ikusten!

[Hemen] jarraitzen du.

Utzi erantzuna

Zure e-posta helbidea ez da argitaratuko. Beharrezko eremuak * markatuta daude